ZA123 | De eerste (reis)dagen

Geplaatst op 11 jul 2023 - 10:53

De eerste twee dagen liepen anders dan gepland, benieuwd hoe? Lees snel meer over de bijzondere ervaringen van groep Bennekom.

Hieronder leest u de reisverslagen van de eerste twee dagen. Deze worden allemaal 's avonds op dezelfde dag of de dag erna geschreven. We hopen regelmatig deze reisverslagen te kunnen uploaden maar zoals u begrijpt is dat afhankelijk van meerdere factoren. Veel leesplezier en vergeet vooral niet de groetjes te doen aan een deelnemer!

 

Dag 1

Zaterdagmiddag om 12:15 verzamelden we met de hele groep in de Brink. Eerst volgde het praatje van de dominee zodat het thuisfront niet al te bezorgd zou worden. Na het praatje en veel geknuffel konden we dan toch eindelijk de bus in, iets na de geplande tijd van 13.00 uur. De eerste flauwe grappen kwamen al in de ronde met als voorbeeld: ’Zijn we er al?’. Gelukkig had Roel zijn MP3 speler meegenomen zodat we konden genieten van de gezellige muziek die overigens niet altijd aansloot op de wensen van onze leiders. Na een reis van pak 'm beet 2 uurtjes, kwamen we toch eindelijk aan op het prachtige maar wat doffe Brussel Zaventem, na wat hevige regenbuien.

Eenmaal met de hele boeg bij de check-in, moest met een beetje chaos iedereen op alfabetische volgorde in de rij staan, maar daardoor hebben we gelukkig wel ons vocale talent tot uiting gebracht met als echte uitspringer: “Anne-Fleur Vakantie”. Wederom kon niet iedereen in de groep dit waarderen door de vele herhalingen, maar dat mocht de pret niet drukken! Bij de douane kwam iedereen er gelukkig doorheen zonder verdere problemen en toen konden we eindelijk lekker wat gaan eten.

De ene had een lekkere Rice bowl en de ander koos voor een pasta of een pizzapunt. Maar doordat we wat vertraging op hadden gelopen met het eten door het vullen van waterflessen kwamen we net op tijd aan bij het boarden (kwamen als laatste het vliegtuig binnen). Toen iedereen zijn of haar plek in het vliegtuig had gevonden moesten we nog wel eventjes wachten totdat we konden vertrekken. Waar het voor de een de eerste keer was en voor de ander al voor de hand liggend is iedereen er slapend en wel door heen gekomen. Zo zijn we op een geslaagde eerste reisdag gekomen en hopen we natuurlijk op meer goeds!

 

Dag 2

Misschien hadden we iets te vroeg gehoopt op nog meer goeds. De reis ging namelijk zondagochtend al snel anders dan we hadden verwacht. Na een lange vlucht verliep de overstap naar de nieuwe gate in Kigali Airport, Rwanda erg goed! Op gebrek aan water na, vloog de tijd voorbij en was het al gauw 09:40, tijd voor vertrek, of toch niet…

We kregen te zien op het scherm dat onze vlucht met een uur was vertraagd. Nou even jammer voor de mensen die hoopten te gaan slapen in het vliegtuig, maar dat mocht de pret niet bederven. Waar iedereen zijn tijd anders invulde, verliep dit uur voorspoedig waarna het inmiddels 10:40 was, tijd voor vertrek, of toch niet…

Ook hier weer het nieuws dat het toch langer ging duren. Als excuus voor het ongemak mochten we weer naar de vertrekhal en kregen we gratis te eten en te drinken. Inmiddels was het 12:40. We zouden weer vertrekken.

Toen kwam onze rots in de branding aanlopen met een stevige pas, Garbrich. Hij had eindelijk nieuws om 13:00. Helaas was dit niet het nieuws waarop we hadden gehoopt. De vlucht was gecanceld. Na het lange wachten was dit toch echt wel een tegenslag. Hierdoor kregen we een extra reisdag, namelijk een overnachting in Kigali, Rwanda.

Echter, een kleine bijkomstigheid was dat we een visum nodig hadden om Kigali binnen te mogen. Dit hadden we allemaal niet. Hierdoor werden we goed ondervraagd op onder andere onze beroepen, voor sommigen nogal een confronterende vraag 😉. Gelukkig kwamen we ook hier doorheen en kregen we een stempel in ons paspoort.

Bij elk ongeluk een geluk, om de positiviteit er in te houden. De vluchtmaatschappij had voor ons een ‘hotelletje’ geregeld. Vervolgens werden we in busjes geladen, waarin het gangpad nog omgebouwd werd tot stoelen. Na een rit met steile hellingen, diepe dalen en krappe haarspeldbochten kwamen we aan voor onze extra overnachting in Kigali. Na een kleine stadswandeling zijn we na al het reizen lekker in het zwembad geplonsd, waarbij we ook onze medebadgasten erg vermaakten 😉. Er stond een heerlijk buffet voor ons klaar. Maar daarna haakten de meesten toch wel af om vroeg naar bed te gaan. Er wordt nog met man en macht gezocht naar tandpasta door het hele hotel, maar ook daarna gingen de laatsten lekker slapen. De wekker stond namelijk alweer om 05:00.

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.