Dag 20: donderdag 10 augustus 

Daar gaat ie dan: voor de allerlaatste keer klinken de wekkers in de overvolle klaslokalen vol met bedden, klamboes en tassen. Die laatste zijn ondertussen helemaal ingepakt op de slaapzakken na. Vakkundig wordt alle ruimte in de tassen gebruikt om veel weer mee naar huis te nemen, al gaat dit wel makkelijker dan drie weken geleden: veel deelnemers hebben ervoor gekozen om (kleding)stukken achter te laten voor de lokale bevolking. Van alle materialen die we achterlaten, worden pakketjes gemaakt die op geschikte plekken terecht komen. 

De overvolle lokalen worden leeggeruimd en schoongeveegd. Van ons verblijf blijft niets achter dan een prachtige herinnering. Na het opruimen is het afscheid dan toch echt begonnen. De sleutelfiguren van de afgelopen weken staan klaar om ons uit te zwaaien. Dat zijn er een heleboel geweest. Ik wil er een aantal noemen, zodat jullie de namen herkennen als de deelnemers erover praten. Michael: de projectcoördinator. Alex: boer en vooral een man met positieve invloed in de hele community: als er iets geregeld moest worden, ging het vaak via hem. Dennis: zoon van Michael en manusje van alles. Julius: werkte mee op de bouw en ook manusje van alles. Sapson: werkte op de bouw en deed graag aan timmer/zaag wedstrijden. Delson: lokale aannemer van de bouwplaats. Lester: bouwvakker, gitarist en predikant. Webster: vertaler in de kerk en fanatiek voetballer. Elisabeth: directrice van de school. Kelvin: leerkracht van de school. Kosmos: werkt in de kliniek. Tito: onze kok, die op de laatste ochtend de 'topper van de dag pet' voor al het lekker eten van de afgelopen weken kreeg. 

Bij het afscheid ontvangen wij volgens Zambiaanse traditie een kip: bij aankomst en vertrek van gasten is het hier gebruikelijk om daarbij een kip te slachten. Die kip is vervolgens meteen terug 'gedoneerd', zie je het al voor je? Roelie de hele weg met een kip op schoot.... :) 

Langs stoffige weggetjes begint daarna onze terugreis naar Lusaka. De één rust wat extra uit, de ander geniet nog eenmaal van de Zambiaanse natuur. De reis verloopt wederom soepel, met onderweg heerlijke broodjes van Tito. Het is nog even spannend wanneer we oog in oog komen te staan met krokodillen... totdat we naar onze pols kijken met het bandje van 'Reptile Park': vlak voor onze eindbestemming van vandaag is ons laatste cultuuruitje. Hierna zijn we veilig aangekomen op onze overnachting. Op dit moment zijn onze magen weer gevuld en geniet iedereen van een warme (bij sommigen koude) douche: iets wat we 2,5 week niet hadden! Morgen stappen we op het vliegtuig! 

Dag 21: vrijdag 11 augustus 

Gevoed door een heerlijk ontbijt mét scrambled eggs, vertrekt de groep richting haar eindstation in Zambia. Maar natuurlijk niet voordat de souvenirmarkt is bezocht. De ware koopmannen komen in ons naar boven: er worden kortingen gescoord van maar liefst 90%. Er moet wel bij gezegd worden, dat de Zambiaanse marktlieden ook donders goed in de gaten hebben hoe het spelletje gespeeld moet worden. Op de weg richting onze eetgelegenheid, wordt er trots verteld over onze afdingtechnieken. Een aantal komen er achter dat hun technieken niet zo goed hebben gewerkt als oorspronkelijk werd gedacht. 

Voordat we naar het vliegveld rijden, nuttigen we een lekkere maaltijd in het winkelcentrum van Lusaka. Voor één keer liggen er pizza's, burgers en kipnuggets op onze borden. Tijdens dit schrijven zijn we onderweg naar het vliegveld. Daar moet ik helaas mijn sim-kaart weer inleveren. De schrijver heeft met veel plezier jullie meegenomen in al de prachtige avonturen die we met elkaar hebben beleefd. Ik verzeker jullie: de verhalen van jullie geliefden zullen nóg mooier zijn! 

Mochten er nog updates noodzakelijk zijn, dan wordt dit in korte posts aan jullie doorgeven. We gaan nu aan onze vliegreis beginnen, tot zaterdag!