Hallo thuisblijvers! We zijn alweer een paar dagen verder in Mboboli. Helaas is dat ook te ruiken. Het blijft nog steeds een sport om in het gat te mikken. De één is hier wat meer gevorderd in dan de ander. Gelukkig komen er ook steeds meer schone luchtjes langs. De eersten hebben namelijk gedoucht! Of nou ja, gedoucht…
Het douchen gaat wel op z’n Zambiaans natuurlijk: een kwart emmertje water, een bekertje, wat shampoo en douchen maar. Helaas zijn die schone luchtjes vandaag alweer verdwenen door het storten van de ringbalk van onze zelf gebouwde klaslokalen. Dat betekent: beton scheppen, sjouwen met emmers, zweten en dus heel vies worden. Gelukkig krijgen we nog steeds heerlijk eten van onze 5 sterren kok, dus met de kracht en energie zit het wel goed. Wel zijn de nachten nog wat wennen: veel gebibber, gesnurk en gekraai van de hanen. De jongens waren zo lief om wat meer slaapruimte voor de meiden te creëren door te verhuizen naar de overkant! Hierdoor hoeven we niet eerst door een oerwoud van spullen te kruipen om bij ons bed te komen.
Voordat we onze heerlijke bedjes inkruipen, zorgen we dat de Zambianen ook eens besneeuwde bomen kunnen zien. Dit wordt gedaan met tandpasta, een tandenborstel, veel kwijl en water. Oftewel, onze tandenpoetsboom!
Overdag wordt naast het bouwen nog veel meer gedaan. Kinderwerk, met als gevolg de hele dag blatende rondrennende 'schaapjes' door het dorp met zelfgemaakte maskers. Lifeskills, waar de jongeren uit het dorp veel van leren. Avondprogramma’s zoals speeddaten binnen onze groep met een goed doordraaisysteem van Benno, wat bij de eerste ronde al helemaal in de soep liep. Ook hebben we een beter gestructureerde avond gehad. Hierbij gaf de headteacher uitleg over het onderwijs in Zambia en Michael over MCC, de partnerorganisatie in Zambia. Vanavond is er een programma georganiseerd door de lokale bevolking maar niemand van ons weet precies wat dit inhoudt. Spannend!
Twee mannelijke leiders van onze groep zien soms het bouwen niet helemaal meer zitten en gaan even rustig op de koffie bij Gerda. Gelukkig mogen wij Gerda vandaag ook ontmoeten, ze komt namelijk nu op de koffie bij ons. Gerda is een Nederlandse vrouw die al een paar jaar in Zambia woont en een eigen voedingscentrum heeft. Als de mannen bij Gerda zijn wordt er in Mboboli hard door gewerkt. Water halen hoort hier ook bij, maar wel op z’n Afrikaans natuurlijk. Dit heeft als gevolg dat de volle emmers bij de put nog maar halfvol zijn als ze zij de ton aankomen.
Verder gaat alles goed. De eerste groetjes zijn met veel liefde ontvangen en de bouw gaat voorspoedig.
Tot over twee weken!!! Liefs uit Mboboli,
Elske en Majlen
